Een van mijn leerdoelen was, het lezen van artikelen over uitstelgedrag. Ik heb hier meerdere artikelen voor gelezen. Deze artikelen behandel ik op deze pagina.
Het eerste artikel dat ik heb gelezen was van de site Psyquin. Psyquin is een Nederlandse stichting die zich richt op het toegankelijk maken van online zelfhulp. Dit doen ze door middel van interactieve zelfhulp, een innovatie vorm van traditionele begeleide zelfhulp. Op de site van Psyquin stond een artikel over uitstelgedrag: "Uitstelgedrag een teken van luiheid?" In dit artikel komt naar voren dat uitstellers allereerst niet lui zijn, ze krijgen veel gedaan in weinig tijd. Juist omdat ze hun belangrijke taken doorschuiven. Ik citeer: "Notoire uitstellers hanteren een prioriteitenlijst, waarbij de taak die bovenaan de lijst staat voortdurend uitgesteld wordt. Minder belangrijke - doch evenwel belangrijke - taken krijgen echter alle ruimte en worden met zorg en aandacht uitgevoerd." Ik kan mij hier wel in vinden. De belangrijkste taken, zijn vaak ook de taken waar ik het meest tegenop kijk, de belangrijkste taken zijn vaak ook taken waar je veel moeite voor moet doen. Ik ga zelf altijd na wat ik het minst erg vind om te doen, want iets doen is altijd beter dan niets doen, maar ik sla de belangrijke taken vrijwel altijd over. Volgens Psyquin is er maar een echte oplossing: zorgen dat een een moeilijkere, tijdrovende klus op je lijst staat en de lijst lang maken. Deze taak stel je nog liever uit, dus moet je de andere taken wel uitvoeren. "Maak van uw uitstelgedrag een sterkte."
http://www.psyquin.nl/uitstelgedrag-een-teken-van-luiheid
Het tweede artikel dat ik heb gelezen was van NPO Radio 1, wetenschap & techniek. Het artikel stamt af van de NTR en komt uit 2017: "20% van de mensen lijdt aan chronisch uitstelgedrag." Dit gaat over chronisch, oftewel extreem, uitstelgedrag. Dit kan alle kanten op, tijdens werk, sociale en financiële zaken. Mogelijk komen ze in financiële problemen, raken ze hun baan of vrienden kwijt. Ook in dit artikel wordt gezegd dat uitstellers wel degelijk actief zijn, maar dan met de onbelangrijke zaken. Door middel van uitstellen, creëer je extra tijd en heb je mogelijk meer creativiteit. Ook stelt het artikel dat uitstelgedrag mogelijk komt van (faal)angst. Ik kan mij hier wel in vinden, zelf sla ik de grote, belangrijke opdrachten over. Juist omdat ik bang ben het fout te doen.
Maar ik ben niet de enige uitsteller, er zijn grote namen die ook graag uitstellen: “Steve Jobs was een beruchte uitsteller, en Leonardo da Vinci deed zestien jaar over de voltooiing van zijn beroemdste schilderij. Zonder uitstelgedrag geen iPhone en Mona Lisa dus.” Mogelijk brengt uitstelgedrag mij nog ergens. Mocht je denken dat uitstelgedrag typisch Westers gedrag is, zit je trouwens fout, dit speelt over de hele wereld.
Een laatste tip waar ik mogelijk veel aan heb is van de oud Instagram-CEO Kevin Systrom, een notoire uitsteller, hij heeft voor zichzelf de vijf-minuten-regelingesteld: "Als je ergens geen zin in hebt of je ziet er tegen op, spreek dat met jezelf af om er in ieder geval vijf minuten aan te werken. In praktijk ga je namelijk vaak door als je eenmaal begonnen bent. Een andere manier is om jezelf te belonen: gun jezelf iets leuks of lekkers als je de taak die je wilt uitstellen hebt volbracht.”
https://www.nporadio1.nl/wetenschap-techniek/5047-uitstelgedrag-20-procent-van-de-mensen-lijdt-eraan
Het derde, maar nog niet laatste artikel, dat ik had gelezen is "Dit artikel gaat over uitstelgedrag. Je zou het ook later kunnen lezen. (Maar doe toch maar nu)." Dit artikel komt van de Volkskrant, april 2018. Ik heb het artikel al een keer gelezen, maar het uitwerken hiervan had ik natuurlijk.. uitgesteld. Psychologen noemen uitstelgedrag, 'irrationeel' gedrag. Dit komt, omdat taken vooruit schuiven bijna alleen maar nadelen heeft. Ze nemen een voorbeeld: "Zolang de aangifte niet is verstuurd, blijft hij tot vervelens toe in je hoofd rondspoken."
Taken uit stellen, maakt niet gelukkig. Toch doet vrijwel iedereen het, 95% van de volwassenen geeft aan vervelende klusjes uit te stellen, een kwart gaat hier onder gebukt. Van de studenten, doet vrijwel iedereen het en heeft de helft hier ernstig last van. Studenten doen aan procrastinatie, vooruit - morgen, dit is Latijns voor uitschuiven tegen beter weten in. Je doet iets niet tegen beter weten in. Dit is heel menselijk, van alle tijden en culturen. Een andere troost is, dat het geen luiheid is. Zoals al gelezen in eerdere artikelen, wie lui is, wil niets doen. Wie procrastineert wil wel wat doen, maar is geblokkeerd. Ik herken mij wel in deze procrastinatie. Vaak raak ik ook op slot, terwijl het wel voor mijn neus ligt. Ik heb wel actie ondernomen, maar verder kom ik niet.
De Canadese hoogleraar Piers Steel van de Haskayne School of Business van de University van Calgary, zegt dat we dit doen dankzij ons brein. Ons brein zou zijn ingesteld op vroeger, wanneer we pas actie ondernamen als we hongerig of dorstig waren. We werden pas actief als een zaak echt urgent was. Dat zie je nog steeds terug, wanneer er geen drift is die je aanzet tot actie, onderneem je dit ook niet. Een tip die ze meegeven is gebruik maken van de langetermijnplanning. Dit gebeurt in de prefrontale cortex, een deel van je hersenen. Hoe actiever die is, hoe beter we kunnen plannen, hoe geduldiger we zijn en des te makkelijker om te accepteren dat de toekomst een beloning voor ons heeft. Omdat deze moeten rijpen, zijn jongeren impulsiever en minder goed in langetermijnplanning.
De Groningse econoom Bernard Nijstad doet onderzoek naar procrastinatie op tentamencijfers. Hij brengt het uitstelgedrag in kaart van de nieuwe lichtingen. Wie het meest uitstelt, heeft uiteindelijk ook lagere resultaten. Impulsiviteit is een zwakte van procrastinatie. Mensen zijn snel ongeduldig en afgeleid, ze laten snel irrationeel afstel zien. En dat terwijl er steeds meer afleiding is. Zo word ik zelf snel afgeleid door mijn telefoon, of andere digitale producten of diensten. Er is zelfs een woord voor studiewijkend gedrag; soggen. Studenten weten niet beter dan dat een korte eindsprint een voldoende oplevert, daarom doen veel studenten aan uitstel gedrag. Dit is niet, omdat ze niet gedisciplineerd of lui zijn. Jezelf te hoog, of juist te laag, inschatten lijdt ook tot uitstelgedrag. De angst dat iets te moeilijk is, werkt tegen. Hier heb ik zelf vooral last van, zoals ik eerder heb benoemd.
Dit artikel spreekt het eerste artikel tegen. "Voor de ontkenners onder ons – die denken dat je creatiever en beter gaat produceren door uitstellen – heeft de wetenschap slecht nieuws. Daar is geen enkel bewijs voor." Creativiteit eist veel kennis, werk en toewijding, dat komt niet zo maar aanwaaien. Ook geven ze aan dat uitstelgedrag, procrastinatie, te verhelpen is. Zorg dat je in een prikkelarme omgeving bent, geen telefoon of laptop waar je op terug kan vallen. Ook is een tip dat je een verschil moet maken tussen een plek waar je werkt en een plek waar je je ontspand, net als routines opbouwen.
Als laatste artikel heb ik nog een artikel gelezen van 'Doe's Mindful'. Een artikel van uit een bedrijf geschreven. Het artikel heet: "Last van uitstelgedrag? Bof jij even!" Ze beginnen hier met te vertellen dat vrijwel iedereen uitstelgedrag vertoond, maar niemand als uitsteller is geboren. Het is juist aangeleerd gedrag, aangezien je ooit hebt ontdekt dat uitstellen je iets opleverde. Zeker op korte termijn is deze gedachtegang gevaarlijk. Tegenwoordig is het mogelijk een routine van je geworden en zit het in de weg. Je verliest tijd, omdat je aandacht naar leukere activiteiten gaat, ook kost dit energie. Het kritische stemmetje in je hoofd doet er nog een schepje bovenop. Het lijkt alsof je 5 dagen bezig zal zijn met een opdracht, terwijl dit maar 2 uur zal duren. Het brein maakt deze activiteiten, waar je geen zin in hebt, nog langer laten lijken.
Toch blijven we uitstellen, de reden hierachter is dat we angstig zijn: “We stellen dingen uit, omdat we dan voor even wat minder last hebben van de angst die onbewust opspeelt als we ergens tegenop zien of geen zin in hebben.” Er zijn ook voorbeelden genoemd, de voorbeelden die bij mij van toepassing zijn heb ik dikgedrukt gemaakt.
- Angst dat je tekort gaat schieten
- Angst voor afkeuring
- Angst voor wat je niet kent
- Angst voor niet weten hoe je iets moet aanpakken
- Angst voor beginnen op de verkeerde plek
- Angst voor zichtbaarheid
- Angst voor conflict
Je ervaart deze angst ook wanneer je uitstelt. Wanneer je last hebt van treuzel gedrag, moet je je activiteiten, gebeurtenissen of situaties in kaart brengen. Je brein maakt deze gebeurtenissen namelijk groter dan ze zijn.
https://doesmindful.nl/nieuws-artikelen/last-van-uitstelgedrag-bof-jij-even
Reactie plaatsen
Reacties