Reflectie

In dit leerdoel moest je kiezen of je kritischer wilde denken (nog kritischer?), creativiteit wilde creëren, ondernemendheid wilde vergroten, leiderschap wilde aanpakken of maatschappelijk verantwoording wilde verbreden. Ik heb gekozen om mijn ondernemendheid wilde vergroten, ik wilde iets meteen aanpakken in plaats van uitstellen. Ik ben namelijk enorm goed in uitstelgedrag, iets om niet trots op te zijn. Dit wilde ik graag 'verbeteren'. Want ook het aanpakken van uitstelgedrag, had ik al lang genoeg uitgesteld..

Mijn uitstelgedrag komt niet alleen van luiheid, maar ook deels van perfectionisme in combinatie met onzekerheid. Dat kan over het kleinste ding gaan. Ik stel het bijvoorbeeld uit om mijn kamer op te ruimen, maar wanneer ik er eenmaal aan ben begonnen moet ik het ook afmaken en is mijn kamer weer als nieuw. Alles moet tot in de detail opgeruimd zijn. Dit heb ik ook met andere dingen, wanneer ik ergens aan begin, wil ik dat het goed is (misschien heb ik dat met PL niet helemaal..). Juist omdat ik wil dat het goed is, stel ik het uit, grotere dingen kunnen later wel, de makkelijke kleine dingen waarvan ik weet dat ik ze nu goed doe, doe ik als eerst. Hierdoor stel ik veel uit, heel veel.

Zo stelde ik ook, het lezen van uitstelgedrag artikelen, uit. Eenmaal aan begonnen, vond ik het enorm interessant, omdat ik mijzelf er goed in kon vinden. Er werd gezegd dat uitstelgedrag niets te maken hoeft te hebben met lui-gedrag, ze krijgen juist veel gedaan in weinig tijd. Maar je werkt met prioriteiten, de makkelijke dingen doe je en de moeilijke dingen stel je uit. Dat is precies hoe ik ook te werk ga, daarom raden ze aan om een nog extremere moeilijke klus op je lijst te zetten waardoor je je wel toe zet aan andere moeilijke dingen. Dat is niet precies de manier waarop ik te werk wil gaan, maar ik ben nu bijvoorbeeld wel bezig met PL, terwijl ik dit in eerste instantie ook voor mij uit schoof. Momenteel heb ik nog grotere en engere opdrachten, waar ik nog minder graag aan wil werken, waardoor ik zorg dat PL straks af is. In een artikel was de tip gegeven om een 5-minuten-regel in te stellen. Als je ergens geen zin in hebt, ga hier dan op zijn minst 5 minuten aan zitten, dan wil je het al gauw afmaken, zeker met mijn perfectionisme. Ik heb hier niet elke dag bij stil gestaan, maar heb dit zeker een aantal keer toegepast en dat werkt voor mij vaak echt! Ik dacht dat het flauwe kul was, maar met kamer opruimen, een school opdracht 'even doornemen' en een tekst doornemen wilde ik vaak weer doorpakken waar ik was gebleven. Hier moet ik vaker bij stil staan, om iets echt te ondernemen! In een ander artikel werd genoemd dat je aan lange termijn planning moet doen, verder vooruit plannen zodat je ziet dat het een beloning heeft om al wat te ondernemen. Ik weet ook wel dat het zo werkt en wil mij hier graag aan houden, maar ik ontvang liever een beloning op het moment zelf, dan achteraf. Op dat moment is de beloning groter en beter, dan wetende dat ik hem een week later ontvang, laat staan 6 weken later. Om mijn creatieve brein te stimuleren zou ik juist eerder moeten beginnen, zodat ik met nieuwere ideeën kom en zo hogere cijfers haal. 

Ik heb ook New-Heroes gedaan om aan mijn uitstel gedrag te werken. De opdracht die ik deed was "Ik loop over en ik loop vast" deze kwam enorm overeen met eerdere opdrachten die ik had gemaakt, zo werd ook hier gesproken over de RET-theorie. Je moet niet vast hangen in de negatieve gevoelens, maar juist doorpakken en deze omzetten naar positieve gedachten. Zoals ik al eerder heb aangegeven heb ik de negatieve gevoelens niet omgezet naar positieve gevoelens, maar heb ik wel beter kunnen omgaan met negatieve gevoelens die mij soms in de weg zaten. Deze gingen alleen niet weg. 

In een opdracht ben ik met mijn uitstelgedrag aan de gang gegaan, ik heb mijzelf toe gezet aan auto-theorie en rijlessen. Ik vond dit erg eng, maar ben nu wel blij dat ik er aan ben begonnen. Helaas ben ik de eerste keer op één fout in theorie gezakt, maar ik weet nu nog beter dat ik hem wil halen! Wel pas in 2019, maar ik kom er wel, ik heb de wil heel erg. Hoe erg ik er op het begin tegen op keek, hoe minder erg ik het nu vind en hoe graag ik er nu mee bezig ben.

Ook ben ik meteen begonnen met sollicitaties uit te doen, waardoor ik erg vroeg mijn stage binnen had (nu nog in SAM zetten..). Ik had veel aanbod, maar heb ook erg mijn best gedaan. Ik heb verschillende bedrijven mijn CV gestuurd met een goede sollicitatiebrief. Toevallig genoeg werd mijn stage bedrijf, een bedrijf die ook op de stagemarkt was op school. Ook toen ik wist dat ik daar een kans maakte, wilde ik nog graag rond snuffelen voor iets anders, ik denk dat dit erg goed is, zodat mijn naam al bekend is bij verschillende bedrijven mogelijk voor blok 3?

Al met al heb ik niet heel veel met mijn uitstel gedrag gedaan. Ik denk dat ik nog steeds veel te veel uitstel, ondanks ik het wel graag eerder af wil hebben, omdat ik anders teveel stress ervaar. Het klopt inderdaad dat taken die nog moeilijker zijn of lijken, zorgen dat andere taken minder erg lijken. Maar dat is niet de manier waar ik door wil gaan. Ik hoop dat ik tijdens mijn stage periode kan kijken of ik ook met werk opdrachten dingen uitstel, of ik dan juist enorm gemotiveerd ben om het goed te doen en niet achter te lopen. Misschien is school niet de juiste motivatie voor mij.