Reflectie

Een leerdoel mocht ik geheel zelf invullen. Ik heb voor iets gekozen waar ik geheel achter sta, maar ik weet wel wanneer ik dit volgend jaar opnieuw moet doen, ik groter uit ga pakken. Ik heb namelijk nog veel dingen die ik wil leren, maar niet heb gebruikt in mijn PL uren. Dit komt, omdat ik PL nog al vaag vond, ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Dus ik speelde safe, net als ik altijd safe speel. Waarom ik dat altijd doe? Onzekerheid, dat is dan ook de reden dat ik dit als leerdoel heb gekozen: onzekerheid minder in de weg laten komen. Hier kom ik later op terug, als ik niet safe was geweest had ik namelijk andere dingen erg leuk gevonden. Bij creativiteit echt veel energie in deze blog te stoppen, misschien Instagram, bij zelfsturing gezonder leven en een buitenlandse studie lijkt mij erg leuk, dus hiervoor al oriënteren en mogelijk een nieuwe taal leren. Leuk voor volgend jaar!

Terug naar onzekerheid. Ik ben snel onzeker en dit heeft een grote impact op vrijwel alles dat ik doe. Ik weet dat ik af en toe wel mijn mond open kan trekken en daarom wordt er niet verwacht dat ik onzeker ben, maar dit is juist in tegendeel. Ik kom graag voor mij zelf op, dat vind ik tegenwoordig niet meer eng (op de basisschool in tegendeel). Verder kan ik over alles onzeker zijn; vinden mensen mij wel aardig; doe ik het wel goed; welke indruk hebben mensen van mij? Dat ik er minder aandacht aan besteed, maakt de onzekerheid nog niet minder. Daarom wilde ik meer waardering voor mijzelf creëren, waardoor ik minder onzeker werd.

Zoals ik ook in mijn lijst behandel, dingen opnoemen waar ik trots op was, ben ik flink aan het sporten geslagen. Dat had zijn resultaat, tot dat ik besloot alles er weer aan te eten. Maar op dat moment voelde ik mij zo goed! Ik ga er sowieso weer voor zorgen dat ik terug ga naar hoe ik er in januari uit zag. Ik was dan nog wel onzeker, maar ik was al 10x meer tevreden met mijzelf dan ervoor. Dat gevoel deed mij erg goed! Verder had ik in de lijst genoemd dat ik was begonnen met rijles, ook daar was ik erg trots op. Hoe verdomd eng ik het ook vond, dat ik het toch deed. Ondanks dat ik nog steeds geen held ben en laatst nog met tranen in de auto was gestapt, vind ik het (9 van de 10 keer) wel enorm leuk en stoer dat ik het toch doe. New Heroes was weer te pas gekomen "Doemdenken of...?" kwam weer erg overheen met de andere New Heroes opdrachten die ik had gemaakt, dat vond ik erg jammer. Hier had ik helaas niks uit gehaald.

Ik had ook nog artikelen gelezen die sloegen op onzekerheid. Er werd vertelt dat structuur erg belangrijk is voor iemand die onzeker is. Om deze reden hou ik tegenwoordig (nog beter) mijn agenda bij en maak ik elke week een to-do list, zodat ik precies weet wat ik die week of voor dat project moet doen. Dat geeft veel rust, zo weet ik precies welke verwachtingen er zijn en of ik het wel of niet druk heb. Ik maak dan wel geen planning, ik ben er al lang achter dat dat niet werkt bij mij. De ene dag kan ik overdag goed werken, andere dag alleen 's avonds en weer een andere dag beide. Daarbij ben ik niet goed in tijd inschatten, iets waar ik van denk dat het binnen een kwartier te doen is kan net zo goed twee uur tijd in beslag nemen. Op deze manier heb ik genoeg overzicht en structuur en daar ben ik erg blij mee. In een ander artikel werd benoemd dat je dingen eerst moet ervaren om er minder onzeker over te zijn, dit heb ik zeker gemerkt. Wanneer ik iets eng vond in de sportschool zou ik hier eerst nooit aan beginnen. Nu ik er druk mee bezig ben, vind ik het minder eng. Dit was vooral angst voor de mening van andere, wat natuurlijk nergens op slaat. Iedereen is daar met één doel. Een ander voorbeeld is dus autorijden, zoals ik al had benoemd. Eenmaal aan begonnen, valt het misschien op het begin erg tegen, maar achteraf valt het enorm mee. Ik kan mij minder druk maken om wat mensen van mij vinden, als ze me niet mogen is dat heel jammer, maar toch wil ik wel dat de meeste mensen mij mogen. Ik vind het soms wel spannend om mij te bevinden tussen mensen die ik niet tot nauwelijks ken, terwijl de rest elkaar wel kent. Dat ik dan een buiten beentje ben, op dat soort momenten vind ik het erg lastig om mij te mengen bij mensen. 

Ben ik minder onzeker geworden? Met fases misschien, ik denk dat ik momenteel niet perse enorm onzeker ben, maar gewoon niet lekker in mijn vel zit en niet helemaal tevreden ben met de gang van zaken, dat zeker. Maar is dat dan onzekerheid? Ik denk het niet. Ik ben nog altijd onzeker over school werk, omdat ik wil dat dat gewoon goed is. Dus in dat opzicht heb ik er helaas niks aan gehad.